محمد قائد در کتاب آدم ما در قاهره مینویسد:
«حد فاصلی میان گذشته و حال وجود ندارد و نسلها به آرامی مانند امواج دریا که به ساحل میغلتد و محو میشود جای همدیگر را میگیرند. میان امواج و نسلها ادغام و اشتراک و همسانی وجود دارد. نسل اصطلاحی است برای بیان توالی بهعرصه رسیدن فردی فرضی و به عرصه رسیدن فرزند او، وگرنه جامعه و جهان هر لحظه مکان همزیستی انسانهای خردسال و سالخورده است. همانند سئانس نمایش نیست که همه بیرون بروند و عدهای جدید به داخل سالن خالی بیایند.»