واقعاً فکر می‌کنی خلوت کرده‌ای؟

ممکن است تمام روزِ ما در اتاقی خلوت بگذرد؛ ممکن است به لحاظ فیزیکی خودمان را تنها و دورافتاده ببینیم؛ اما آیا با وجود موبایل آن موفقیت فکریِ حاصل از ماندن در اتاق نصیب ما می‌شود؟ به نظر می‌رسد که دیگر تنهایی فیزیکی مزیت رقابتی مهمی نیست. این روزها حضور مجازی دیگران، بیش از حضور فیزیکی‌شان مخل تنهایی ماست؛ یعنی ممکن است اتاقی خلوت، با وجود موبایل آنلاین، به‌مراتب فضای شلوغ‌تر و مشوّش‌تری نسبت به استادیومی صدهزارنفری داشته باشد. موبایل، وسوسۀ بیرون‌زدن از اتاق را کنار می‌زند و خود به اتاقی تبدیل می‌شود که کسی اراده و توان بیرون‌زدن از آن را ندارد.