به گفتۀ ابراهیم گلستان: «فقط آدمهای خنگ از خودشان راضیاند».
نارضایتی از خودْ میتواند محرک عمل باشد. نارضایتی نشانۀ انسانی است که به وضع موجود تن نمیدهد و در پی رشد بیشتر است؛ اما آیا همۀ انواع نارضایتی ارزشمند است؟
مسلماً نه. ناخرسندی از مسائل پوچ و بیهوده راه به هیچ جایی نمیبرد.
به زعم من انسان خوشفکر و آیندهنگر، از کُند بودن روند توسعۀ فردیاش، از کمکاریاش در چیرگی بر هنر و مهارت و خلق آثار بیشتر و بهتر ناراضی است.
دلیل نارضایتی شما چیست؟